با توجه باینکه ما ایرانیان در ردیف اولین ملت هایی بودیم که در دنیا ، ایجاد سدها و کانالهای آبیاری را به مقیاس مملکتی ، انجام داده ایم ،
نباید از طرح های بزرگ برای آبادانی کشور خود بهراسیم و چرا اساساٌ چنین طرحی را با برنامه ای مثلاٌ سی ساله هدف ملی درجه یک
کشور قرار ندهیم ؟
برخی حقایق و آمار( که در سال ۱۳۴۹ نوشته شده است )
- کشور هرساله نزدیک به ۵/۳ درصد افزایش جمعیت روبروست .
- همین امروز به وارد کردن پنیر بلغار و کره و گوشت و میوه و حتی گندم از خارج احتیاج داریم .
- برای تامین آب از منابع زیرزمینی با مشکل کمبود و محدودیت مواجه شده ایم .
- برای رساندن یک قطعه سنگین ۹۰ تنی توربین برق فرح آباد به تهران از خرمشهر با مشکل کم ظرفیتی جاده ها و پل های فعلی مواجه
شده و مجبور به وارد کردن تریلی مخصوص از آمریکا شدیم .
کانالهای آبی
ساختمان راههای اٰی را که بهترین نوع راه برای حمل و نقل سنگین و ارزان قیمت می باشند و از لوازم اساسی ایجاد صنایع سنگین است
باید مطالعه کنیم و با احتیاج مبرم به مواد پروتئینی با افزایش تولید ماهیان آب شور و سایر محصولات دریایی ،در مقیاس وسیع مملکتی
و فراهم نمودن امکانات توزیع آسان آن به سراسر کشور را باید بررسی کنیم .
صفحه ۱۰۴ و ۱۰۵ کتاب