با توجه به اختلاف رقوم ابتدا و انتهای کانال های آبرسان ، امکان انتقال ثقلی آب از این کانالها به سمت مرکز ایران وجود ندارد و باید با استفاده از ایستگاههای متعدد پمپاژ ، انتقال آب میسر گردد .
همچنین چون در نظر است از همین مسیر بعنوان مسیر کانال کشتیرانی نیز استفاده گردد ، لذا باید علاوه بر سیستم پمپاژ ، دروازه هایی برای عبور مقطعی کشتی ها نیز در طول مسیر این کانال تعبیه گردد .
روشن تر اینکه این کانال در واقع یک کانال بزرگ پلکانی خواهد بود که آب از پله های پایینتر به پله های بالاتر پمپاژ خواهد شد . و کشتی ها نیز از همین پله ها برای بالا رفتن استفاده خواهند نمود .
همانطور که در شکل زیر دیده می شود ، آب از دریای عمان یعنی تراز صفر باید به تراز های مختلف ، پمپ شود و به پلکانهای بالاتر رسانده شود تا در نهایت بتواند دریاچه حاج علیقلی یا کویر چاه جام دامغان را پر نماید که در رقوم 900 خواهد بود .
خوشبختانه چون در نظر است که آب دریاچه ها دائماٌ از کانال وسط تخلیه و موجب جایگزینی آب تازه گردد ، لذا امکان نصب توربین های مولد انرژی و تولید برق آبی وجود دارد و بخش عمده ای برق تولید خواهد شد .